[av_textblock size=” font_color=” color=”]
[/av_textblock]
[av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’ animation=” mobile_display=”]
[av_textblock size=” font_color=” color=”]
علائم و نشانههای زردی در بزرگسالی چیست؟
چنانچه قبلا ذکر شد، یرقان (زردی) یک بیماری نیست، بلکه نشانهای آشکار از پیشرفت تدریجی یک بیماری نهفته است. پوست افراد مبتلا به زردی به رنگ زرد (به درجات مختلف) درمیآید، و همچنین ممکن است غشاهای مخاطیشان زرد شود یا سفیدی چشمشان زرد به نظر بیاید. با این حال، بسته به علل زمینهای زردی، افراد ممکن است نشانه های زردی در بزگسالی متفاوتی را تجربه کنند. برخی از افراد ممکن علائم بسیار کمی داشته باشند یا اصلا هیچ علامتی نشان ندهند، در حالی که سایرین ممکن است علائم شدید و چشمگیری را تجربه کنند. افراد مبتلا به زردی ممکن است هر یک از علائم و نشانههای زیر را تجربه کنند.
نشانه های زردی در بزرگسالی:
– کم رنگ شدن مدفوع،
– ادرار تیره رنگ،
– خارش پوست،
– تهوع و استفراغ،
– خونریزی از رکتوم (مقعد)،
– اسهال،
– تب و لرز،
– ضعف،
– کاهش وزن،
– از دست دادن اشتها،
– گیجی،
– درد شکم،
– سردرد،
– تورم پاها، و
– تورم و اتساع شکم به دلیل تجمع مایعات
عوامل خطر ابتلا به یرقان (زردی) در بزرگسالان چیست؟
جال که نشانه های زردی در بزرگسالی را گفتیم باید عوامل خطر را هم بشناسیم. عوامل خطر برای ابتلا به یرقان (زردی) بر اساس علت اصلی متفاوت هستند. خطر ابتلا به زردی در اثر همولیز (خونکافت) در کسانی که دارای اختلالات ارثی هستند (برای مثال، تالاسمی یا اسفروسیتوز ارثی) بسیار بالاتر است. افرادی که الکل مصرف میکنند به شدت در معرض خطر ابتلا به بیماریهای هپاتیت الکلی، پانکراتیت، و سیروز هستند که منجر به زردی میشود. افرادی که در معرض انواع مختلف هپاتیت ویروسی هستند (برای مثال، هپاتیت B و هپاتیت C) نیز ممکن است در زمان وجود عفونت یا متعاقبا اگر بیماری کبد رخ بدهد یا سرطان کبد در آنها توسعه بیابد، مبتلا به زردی شوند.
چه آزمایشات و تستهایی برای تشخیص زردی در بزرگسالان انجام میشود؟
نشانه های زردی در بزرگسالی را گفتیم. اما تشخیص چونه است؟
وجود زردی نیازمند یک ارزیابی جامع پزشکی برای تعیین علت است. در ابتدا، پزشکتان سابقهی بیماریتان را به طور مفصل تهیه خواهد کرد و آزمایش فیزیکی انجام خواهد داد، که گاهی اوقات میتواند علت زردی را تعیین کند. آزمایش خون اولیه نیز با توجه ویژه به تستهای عملکرد کبد، شمارش کامل خون (CBC)، سطح الکترولیتها و لیپاز انجام خواهد شد. ممکن است آزمایش خون برای قرار گرفتن در معرض هپاتیت تجویز شود. آزمایش خون اضافی نیز ممکن است بر اساس نتایج اولیه تجویز شود. به احتمال زیاد یک آزمایش ادرار نیز تجویز خواهد شد.
بسته به نتایج آزمایشات خون اولیه، بررسیهای بیش تر ممکن است برای کمک به تشخیص بیماری اصلی لازم باشد. در موارد خاص، به منظور ارزیابی وجود هر نوع ناهنجاری در کبد، کیسه صفرا و پانکراس، ممکن است تصویربرداری مورد نیاز باشد. این مطالعات تصویربرداری ممکن است شامل سونوگرافی شکم، توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن، تصویربرداری تشدید مغناطیسی یا امآرای (MRI)، و کولهسینتیگرافی (HIDA اسکن).
گاه گاهی، افراد به آزمایشهای تهاجمیتری برای تعیین علت زردی نیاز دارند. اقداماتی که ممکن است انجام شوند عبارتند از کلانژیوپانکراتوگرافی آندوسکوپی عقبگرد یا ایآرسیپی (ERCP) یا بیوپسی کبد.
برای مطالعه بیشتر:
چه کسانی به هپاتیت سی مبتلا می شوند؟
پیشگیری از هپاتیت آ
[/av_textblock]
[/av_one_full]