اسهال مسافرتی ،بیماری تهدید کننده مسافران

[av_textblock size=” font_color=” color=”]

[/av_textblock]

[av_one_full first min_height=” vertical_alignment=” space=” custom_margin=” margin=’0px’ padding=’0px’ border=” border_color=” radius=’0px’ background_color=” src=” background_position=’top left’ background_repeat=’no-repeat’ animation=” mobile_display=”]

[av_textblock size=” font_color=” color=”]
در فصل تابستان هستیم. فصل گرما و مسافرت. هرچند مسافرت در این فصل می تواند موجب افزایش روحیه ما شود. اما اندکی بی احتیاطی می تواند م.جب بیمار شدن ما . خراب شدن خاطرات زیبای مسافرت گردد.

اسهال مسافرتی :

تعریف :

این بیماری در افرادی که به مناطق آلوده سفر میکنند و همچنین فصول بهار و تابستان بسیار شایع است .

بیماری در اثر -مصرف آب یا غذای آلوده به مدفوع بیمار دیگر ایجاد می شود .می تواند تهدید کننده حیات باشد. عامل پاتوژن این بیماری در بیشتر موارد باکتری اشرشیاکولای میباشد . از دیگر عوامل پاتوژن این بیماری میتوان به باکتری های شیگلا، کمپلیوباکتر و سالمونلا اشاره کرد.

میکروب‌هایی که از طرق مختلف مانند غذا، آب یا تماس با دست‌های آلوده وارد بدن می‌شوند در ایجاد اسهال مسافرتی نقش دارند، دستشویی‌های عمومی غیر بهداشتی، مکان‌های مناسبی برای رشد میکروب‌ها هستند بنابراین افراد در سفر باید از توالت‌های بهداشتی استفاده کنند و پس از دست‌شویی دست‌های خود را با آب و صابون به خوبی بشویند، همچنین ضد عفونی کردن دست‌ها با مواد مناسب پس از شست و شو با آب و صابون پیشنهاد می‌شود.

علائم بیماری و شدت آن :

علائم شایع بیماری شامل اسهال، تهوع، استفراغ، کرامپ های شکمی و در مواردی تب و دیسانتری است.
شدت بیماری بر اساس دفعات اسهال در طول روز، وجود کرامپ های شکمی، تهوع، استفراغ، تب و نهایتا مشاهده خون یا مخاط در مدفوع لرزیلبی می شود.

در حالت خفیف بیماری، فرد تنها یکبار در روز اسهال آبکی و کرامپ های شکمی دارد. دارد .در شدت متوسط بیماری، فرد بیش از دو نوبت اسهال آبکی در روز دارد و علائم دهیدراتاسیون مشاهده میشود. در اسهال شدید علاوه بر اسهال بیش از دو نوبت در روز، تب و خون در مدفوع نیز مشاهده میشود.

عواملی که این بیماری را خطرناک می کند :

افراد دچار نقص سیستم ایمنی مانند مبتلایان بهHIV و بیمارانی که طولانی مدت داروهای کورتیکواستروئید یا سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند.
کودکان و افراد بالای ۵۶ سال.
بیمارانی که داروهای دیورتیک، دیگوکسین، لیتیوم و انسولین مصرف میکنند .
بیمارانی که دچار ناراسایی شدید قلبی یا کلیوی هستند و دهیدراتاسیون برای آنها خطر ناک است.
بیماران مبتلا به IBD که اسهال مسافرتی می تواند منجر به شعله ور شدن بیماریشان شود .

روش های پیشگیری :

– شستن مداوم دست ها در طول سفر.
-استفاده از آب معدنی و آب جوشیده شده بجای آب لوله کشی شهری.
– عدم استفاده از گوشت خام یا نیم پز.
– ضدعفونی کردن میوه و سبزیجات.
– عدم استفاده از محصولات لبنی پاستوریزه نشده.
استفاده از آنتی بیوتیک و ترکیبات پروبیوتیک برای بیماران مبتلا به IBD – در افراد دچار نقص ایمنی، نارسایی شدید قلبی و کلیوی برای جلوگیری از بیماری توصیه میشود (.آنتی بیوتیک های توصیه شده شامل فلوروکینولون ها، ریفاکمیستین می باشد).

درمان :

بیماران اسهال آبکی، بدون تب و دفع خون و مخاط از مدفوع دارند، تنها مایع مناسب درمانی برای جایگزینی آب است و برای این منظور توصیه می شود ORS مصرف شود تا علاوه بر آب الکترولیت های از دست رفته نیز جبران شود.
ترکیبات ضد اسهال را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید و به یاد داشته باشید این ترکیبات تنها برای چند ساعت قابل استفاده هستند. استفاده مرتب ضد اسهال ها وضع را بدتر خواهد کرد.

افرادی که به اسهال و استفراغ به ویژه در فصول گرم سال مبتلا می‌شوند، آب بدنشان از دست می‌رود، این اشخاص برای جبران مایعات از دست رفته باید به میزان کافی آب بنوشند، نوشیدن دوغ یا محلول‌های ORS هم در این موارد کمک کننده است، اگر فرد دچار استفراغ باشد باید از دارو‌های ضد تهوع برای رفع مشکل خود استفاده کند، در مواردی هم که آب بدن زیاد از دست رفته باشد و شخص قادر به نوشیدن آب نباشد باید سرم تزریق شود.

اسهال مسافرتی در اغلب موارد برای درمان به مصرف آنتی بیوتیک نیاز ندارد، اما اگر این عارضه با اسهال خونی همراه باشد باید آزمایش مدفوع انجام شود تا اگر در نمونه مدفوع میکروب یا آمیب وجود داشت برای از بین بردن آنها از دارو‌ه‌های آنتی بیوتیک یا آنتی آمیب کمک گرفت.
[/av_textblock]

[/av_one_full]